Nasıl da inanmışım sana,
Sevdim demiştin
Saflık bende ki,
Kimi olduğunu sormayı unutmuşum.
Meğerse senin kalbin
Ayakta yolcu almaya
Ne kadar da hazırmış.
Ah be gözünde idam edildiğim
Söyleseydin ben yer verirdim.
Ne gerek vardı ilk durakta beni indirmene
Ben kendim de inmesini bilirdim.
Geçmiyor sensiz günler,
Fazla geliyor dakikalar saatlere,
Günler takvimlere.
Oysa ben hep aynı yerdeyim
Her zaman olduğum yerde
Ama,
Ama sen yoksun.
Gelir misin bilemiyorum
Ümidim de yok zaten merak etme,
Gelmesen de olur.
Acımı içime gömerim
Ne de olsa
Dünya ahret acımsın...
Acıtmadan kanattın,
Kanayan yerimden terk ettin beni.
Hiç olmazsa
Keşke bana da öğretseydin,
Beni nasıl unuttuğunu
Belki bende sana uyabilirdim.
Kim bilebilir ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder