25 Ekim 2012 Perşembe

Aslında bütün hatalarım, bakir duygularımı senin fakir hayallerine teslim etmemden ibaret...

23 Ekim 2012 Salı

Bitmemeli ...



Yatak odasına doğru koşuyorum. 70 metrekarelik bir alanın 5'te hiç'lik sıkışmışlığında ne kadar hızlı olunabilinirse işte o kadar hızlıyım. O hızla koşuyorum. Hâlâ koşuyorum, şuanda da koşuyorum. Birazdan sana çarpacağım. Ağzım, burnum, eli
m, kolum, yüzüm, vücudumdaki her bir doku, her bir hücre paramparça olacak. Sana çarpacağım ve öleceğim orada. İnatla biriktirdiğim senli ne varsa saçılacak etrafa. Araştıracaklar, inceleyecekler, eldivenlerini takıp bir şeyler bulmaya çalışacaklar ama bulamayacaklar sana bulaşan beni, bulamazlar bana bulaşan seni. Birazdan sana çarpacağım. koşuyorum, tüm gücümü kullanarak sana doğru koşuyorum. Sen yatak odasında değilken, ben orada yokken, aslında biz diye bir şey varken, buna rağmen biz yokken, ben sana çarpacağım ve öleceğim orada. Sen kokunu döktün ellerime, ben ismini yuttum. Biz bir masal olmadık. Gözlerimizi sildik, ağlamadan geldik, sessizce gittik. Geldik gitmek için, gittik geldiğimiz için. Bitti mi şimdi? Bitmez! Bitmedi! Bitmeyecek! Ölmedin hâlâ! Yatak odasına doğru koşuyorum. 70 metrekarelik bir alanın 5'te hiç'lik sıkışmışlığında ne kadar hızlı olunabilinirse işte o kadar hızlıyım. O hızla koşuyorum. Hâlâ koşuyorum, şuanda da koşuyorum. Birazdan sana çarpacağım. Ağzım, burnum, elim, kolum, yüzüm, vücudumdaki her bir doku, her bir hücre paramparça olacak. Sana çarpacağım ve öleceğim orada.