Serzenişler - 2

Sana o kadar kızıyom ki anlatamam. Benim sevdiğim kadın bu mu , bu muydu hala inanamıyom. Nasıl da bu kadar adi bir insan olabildin. Bedenin bu kadar ucuz muydu ? Ben saçının tekine dahi değer verirken sen ...
Seni görsem, otursak konuşsak belki yüzlerce soru sorabilirim, fakat biliyom ki sen o sorulara cevap bile veremezsin, o yüzden gerek yok. Zaten görsem dayanabilir miyim onu da bilmiyom ya.
Aslında şimdiye kadar hep içimde bir umutla uyandım yatağımdan kalkmadan ilk sen aklıma geldin. Belki bir gün tekrar dedim. Sende beni öyle kandırmıştın ya '' yaza kadar ara verelim '' yaza yaza bitiremedim , bu ara ne zamana kadar sürecek ? Doğum gününe de az kaldı, güzel bişeyler yapmak istiyodum da yeni fotoğraflar eklemişsin, onları görünce beni bir kez daha hayal kırıklığına uğrattın. Ben bunları hak etmemiştim Evrem... Umarım sende beni bir gün anlarsın, hep derdim ya yapan çeker cezasını diye, ben çekiyom... Babam da sürekli der, '' Başına bi iş geldi mi hemen bi toparlan Allah'ım ben ne yaptıydım acaba da bu başıma geldi diye düşün ''
Allah'ım ben ne yaptım ?
Sen doğarken, ben binlerce kez ölüyom. Doğum sancım başladı , ilk göz ağrım ... Yine gel kutlu matemim...