içimdeki sen...

Hayatıma girerken söylediğin sözler,
Nasıl olduda çıktığında değişti?
Ya gözlerin,
O kadar gerçekken
Nasıl bu kadar sahteleşti?

Söyle hadi,
Beni tercih ettiğin o adam
Seni benim kadar sevdi mi?
Yoksa onunkide senin bana olan hislerin gibi
Sahte miydi?

Pencereden her baktığımda
Gözlerim uzaklara dalar.
Ben bu kadar çok sevebiliyorken,
Sevdiğim kadın başkasında ne arar?

Seni sorar oldum, en yakınlarına.
"Nerde, ne yapıyor?" dedim "Mutlu mu?"
Cevap hep aynı, "O mutlu sende mutlu ol"
Söylemedin mi onlara,
Sen olmazsan eğer, mutlu olamayacağımı?

Sen benim en değerlimdin.
Kısada sürse eğer mutlu olduysam, sebebi sendin.
En kıymetlimdin,
En çok sevdiğim kadındın, annem dışında.
Benim sana dair en'lerim varken;
Senin gitmene dair bir ned'enin dahi yoktu..

Gittiğin pazardan beri,
Yas tutarcasına,
Günleri sayar oldum.
İnan artık, sevmekten değilde,
Saymaktan yoruldum.

Yokluğun o kadar dokunduki içime
"Ben bu kadar sevmiş miyim?" dedim içimden.
Söz geçiremez oldum artık kalbime,
Her ne kadar acı versede sensizlik
Niyetim yok benim, senden vazgeçmeye.

"Neyin var" diye soran anneme;
"Gözüme toz kaçtı" yalanı artık çok banel oldu.
Büyüdüm,
O kadar büyüdüm ki profesyonel bir katil oldum.
Önüme çıkan tüm kötü karakterleri öldürdüm.
Öldüremediğim tek şey,
"İçimdeki sen" oldu...