Acıtır yokluk

Kalp bilir ağrıdığında kurtulmayı , ama söylemez sırrını. Hükmü hep elinde tutar, güçlülüğünü kanıtlatırcasına acıtır kendini. En son zor kurtuldu ağır krizden. Stent dediler istemedi. Biliyordu daralmıştı kendisine gelen damarlar, kollar uyuşıyordu. Kalp Kollara '' Üzülmeyin, bu acının kaynağı bensem tedavi ederim '' dedi. Damarlara seslendi sonra '' Bundan sonra daha fazlasını yapamazsınız ki bana ... '' Bir süre bekledikten sonra Beyine seslendi. '' Anlatsana bana O'nu ''. '' Kimi '' dedi Beyin. '' Sakın bilmiyormuş gibi davranma , hissediyorum anlat O'nu '' dedi bir kez daha Kalp Beyne.

Uzun bir sessizlikten sonra Beyin başladı anlatmaya '' Elleri çok küçüktü, saçları siyah , boyu 1.70 civarlarındaydı, teni esmerdi. Gözleri çok masum bakıyordu, beni benden alan da gözleriydi. Hep bir telaş içindeydi... '' Kalp aniden hızlı hızlı atmaya başladı ve sonunda durdu. Beyin Kalbe '' Kendine gel Kalp, kendine '' diye bağırdı. Kalp toparlandı... Beyin anlatmaya devam etti.  '' Seni en çok yokken acıtırdı , varlığın da da garip olurdun, hızlı hızlı atardın beni de şaşırtırdın '' dedi Beyin. '' Adı neydi O'nun , niye sadece büyük bir acı hissediyorum ben , bana ne yaptın sen, niye hiç bir şey hatırlatmıyorsun '' dedi Kalp. Sustu Beyin '' Anlat hadi anlat, ne susuyorsun biliyorsun herşeyi, yoksa ne yapacağımı da biliyorsun '' dedi Kalp. Beyin Kalbe cevap verdi '' Kalp herşeyi öğrenmemelisin , zaten çok yorgun düştün dayanamazsın. '' dedi. Kalp '' Zaten hissettiğim kadarı ile öleceğimi biliyorsun. anlat bari de O'nun la öleyim '' dedi. Beyin Kalbe baktı ve gülümsedi. '' Çok seviyordun O'nu , hatta bir kaç kez O'nun için beni oksijensiz bıraktığın bile oldu, en son teklediğinde bizi çok korkuttun uzun süre çalışmadın.
Durduğunu sonradan öğrendik , kendime geldiğimde hastane de yoğun bakımdaydık '' dedi. '' O nerde şimdi '' dedi Kalp heyecanla. ''Öldü Kalp , O öldü'' dedi Beyin.

Derin bir sessizlik oluştu. Kalbi tarif edilemez bi acı sarmıştı, dengesiz şekilde kan pompalıyor garip çalışıyordu. Şaşkınlığını üzerinden atamadan Beyine baktı ve gülümsedi '' Anlattıkların için teşekkür ederim, hoşçakal '' dedi. Beyin '' Bensiz bir yere gidemeyeceğini hala öğrenemedin Kalp '' dedi.

Oysa ikisinin de bilmediği bir şey vardı, ikisi de aynı kişiye aşıktı, Kalp durmasa da Beyin O'na durması komutunu zaten iletecekti ...